“Daar is ’n persepsie dat bek-en-klouseer nie meer ’n bedreiging inhou nie, maar die realiteit is dat bek-en-klouseer steeds volop is,” sê dr. Shaun Morris, veearts. “Wat ons op die grond sien, is bewyse van siekte. Dit is ’n massiewe probleem.
Hy sê die oorheersende stam van die virus in sirkulasie is die SAT 1- ,2- en 3-virus, gegrond op serologiese resultate wat verkry is.
“Die probleem is dat die virus baie ligte kliniese tekens veroorsaak by beeste wat aan die virus blootgestel word. Dit kan wees dat as iemand nie bewus is van watter tekens om na te kyk nie, die siekte ongemerk in ’n trop beeste kan verbygaan.”
Sy opmerkings kom na aanleiding van die aankondiging dat nog drie gevalle van bek-en-klouseer in Sentraal-Suid-Afrika bevestig is. In een geval is die bron van die uitbreking bevestig as ’n gevolg van die verskuiwing van diere.
Belanghebbendes moet verantwoordelikheid ernstig opneem
Mnr. Roelie van Reenen, uitvoerende beampte by die Beefmaster-groep, ’n toonaangewende spesialisverskaffer van beesvleisprodukte aan Suid-Afrika en wêreldmarkte, eggo Morris se opmerkings en voeg by dat indien bek-en-klouseer nie onder beheer gebring word nie, die gevolge vir die hele bedryf ontsettend sal wees.
“Die bedreiging wat bek-en-klouseer vir die beesbedryf inhou, is aansienlik. Alle belanghebbendes in die bedryf moet hul verantwoordelikheid ernstig opneem om te help om die verspreiding van die siekte so veel as moontlik te beperk, aangesien ons nie kan verwag dat die owerheid alleen dit sal onderdruk nie. Ons moet eenvoudig keer dat dit verder versprei,” sê Van Reenen.
Morris sê een manier om dit te doen is om die verskuiwing van beeste te beperk en, wanneer beeste gekoop word, aan te dring op veearts-inspeksies en -aftekening.
Van Reenen voeg by dat talle belanghebbendes in die bedryf reeds baie moeite gedoen het by voerkrale en plase om die uitbreking van siektes te probeer beperk of te voorkom. Daar is egter geleentheid om meer te doen.
“As beeste op groot byeenkomste verkry word, is een manier om die potensiaal van siekte-uitbreking te versag om op biosekerheidsmaatreëls aan te dring. Dit kan insluit die ondersoek van die biosekerheidsmaatreëls wat by die byeenkoms getref is, asook die aandrang dat beeste vir sekere tydperke – ’n minimum van 28 dae – in kwarantyn geplaas en slegs deur veeartse as gesond en siektevry afgeteken word.
“Ons kan nie voortgaan om sake te doen sonder sterk biosekerheidsmaatreëls nie. Dit is nie meer veilig om op verhoudings of geskiedenis staat te maak en te sê ‘Ek weet waar my beeste vandaan kom, want ek koop al baie jare by hierdie plek’ nie. Niemand is veilig van bek-en-klouseer nie en die enigste manier waarop ons dit gaan aanpak, is as ons ernstig is en aanvaar dat ons streng maatreëls moet tref.”
Hy voeg by dat dit veral so is gegewe dat beesvleis voorgehou word as ’n groot toekomstige bydraer tot die rooivleisbedryf se groei, wat na verwagting meer as R12 miljard tot Suid-Afrika se landbou-BBP per jaar teen 2030 sal toevoeg.
“Die beesvleisbedryf was die afgelope paar jaar daarop toegespits om nuwe markte vir ons produkte oop te maak. Ons kan nie bekostig om hierdie uitvoermarkte, sowel as potensiële nuwes, te verloor weens die risiko van bek-en-klouseer nie.”
In Maart 2022 het die jongste bek-en-klouseeruitbreking in Suid-Afrika daartoe gelei dat China die invoer uit Suid-Afrika van diereprodukte van alle diere met gesplete hoewe opgeskort het, insluitende wol, beesvleis en ander rooivleisprodukte.
