Suid-Afrikaners is onseker oor die toekoms. Uiters onseker. Die afgelope weke van vlak 6-beurtkrag het gemoedere weer hoog laat loop, met ’n stortvloed kritiek wat uit alle oorde op die regering neergereën het. Boere is, soos die res van Suid-Afrika, uiters nadelig geraak. Veral besproeiingsboere moes toekyk hoe gewasse dag ná dag verdroog.
Almal was dit eens: Die tyd vir praat is verby. Ons moet begin dóén. Maar eers sal ons deurlopend aan gesprekke met die regering moet deelneem. Die vraag wat aanhoudend deur my gedagtes maal, is hoe boere hulself moet posisioneer en laat geld om gehoor te word wanneer krisisse en vraagstukke opduik.
Hoe gaan ons oplossings aanbied en vind? Ons glo ons hét die planne wat kan werk, maar hoe verkoop ons die planne? En hoe gaan ons die planne uitvoer? Daar is genoeg vraagstukke en probleme waar praat moet oorgaan in doen.
