Question

Vraag

07 Jan.

Oulandsgras se voedingswaarde in vergelyking met ander grasse

Ek is in die proses om met Kalahari Red-bokke te begin boer. Ons het ’n paar hektaar onder oulandsgras wat gebaal word vir die winter. Ons het ook natuurlike weiding vir die somer. Hoe vergelyk oulandsgras se voedingswaarde teen ander grassoorte? Is dit dalk beter om die oulandsgras met lusern te ruil? Ek het gehoor dat bokke en skape nie op lucsrn kan wei nie maar hoe meer ek oor dit lees lyk moontlik verkeerd. Ek wil ook graag weet hoe verskil voermengsels in die somer teenoor die winter as mens wel iets soos oulandsbale het deur die winter?

Answer 1

Antwoord 61 keer gelees

Dierevoeding

24 Mei

Oulandsgras (Eragrostis spp.) se voedingswaarde kan redelik verskil as gevolg van grondtipe, besproeiing of nie en bemesting of nie. Hier is ‘n aanduiding van verwagte voedingswaardes van oulandsgrashooi en lusernhooi:

Oulandsgras	Proteïen	Energie (TDN)	Ruvesel
Swak	4%	42%	36%
Medium	6%	47%	34%
Goed (tipiese Tef)	8-10%	55%	32%
Gemiddelde lusern	15%	55%	30%

Lusernweiding is ’n baie goeie ruvoerbron mits dit reg bestuur word. Hiermee ’n paar punte oor die beweiding van lusern:

• 6-7 benuttings van 3 ton droë materiaal elk/ha, afhangende van grondtipe en water;

• Benutting van materiaal is slegs 70-80% met beweiding;

• Herfsplantdatum lewer 20-30% meer produksie as lenteplantdatum wat oorspoel na die volgende seisoen;

• Skape kan luserngrond erg kompakteer, maar as hoë drukbeweiding (skuif daagliks) toegepas word is dit nie ’n probleem nie. Indien kompaksie erg raak gee ligte skottelbewerking (plante kry seer, maar produksie tel gou weer op teenoor ’n land met geen bewerking)

Opblaas

Groter risiko by bulk-vreters soos beeste, skaaprasse soos Dormers en Vleismerinos;

• Selektiewe-vreters soos Merinos het ’n baie lae tot geen opblaasrisiko;

• Basiese beginsel is om honger diere weg te hou – moet stelselmatig aanpas;

• Opblaasrisiko is gekoppel aan blaar-stingelverhouding, waar die risiko verhoog met meer blare;

• Tydens lente en herfs is daar die meeste blaargroei en gevolglik die hoogste risko vir opblaas;

• Dit is nie konkreet dat koue, droogte, bergwind ens. die risiko van opblaas verhoog nie (baie variasie);

• Risiko vir opblaas mag laer wees by jonger diere as by ouer diere (omdat hulle meer selektief vreet); Die punt is dat opblaas eintlik ongeken by skape is – die groot risiko lê by beeste wat bulkvreters (nie-selektief) is.

Aanpassing (beperkte weityd) is baie belangrik en maak seker diere gaan nie honger op die lusernlande nie. Voeraanvullings: Tydens wintermaande wanneer oulandsgrasbale gevoer word is ’n proteïenlek ideal.

Tydens sommermaande op oulandsgras is ’n mineraallek (Voermol Rumevite 12P mengsels) vir onderhoud of ’n produksielek (Voermol Maxiwol reeks) vir produserende diere belangrik.

Op lusernweiding word Voermol Molovite (V7266) aanbeveel omdat dit slegs natuurlike proteïenbronne bevat (geen NPN), hoog in energie is en ionofore bevat wat help om proteïenopblaas te beperk.

Geantwoord deur dr. Josef van Wyngaard, tegniese bestuurder by Voermol Voere.

Landbou.com/Landbouweekblad en die kenner aanvaar geen verantwoordelikheid of aanspreeklikheid vir enige skade of persoonlike nadeel wat u kan ly as gevolg van die gebruik van hierdie inhoud nie.