(Foto’s hieronder verskaf deur dr. Charlie Reinhardt.)

 

Klik hier vir foto

Driedoring is ‘n voorbeeld van ons inheemse struiksoorte wat probleemstatus verwerf wanneer dit dermate vermeerder dat dit digte stande vorm, m.a.w. dit raak vir mens en dier ‘n probleem wanneer dit oormatig verdig – vandaar die naam “verdigterplant”. Voordat ons driedoring as ‘n probleemplant of onkruid uitkryt, moet ons die vraag vra: Waarom het dit oormatig verdig? Veld wat in ‘n swak toestand verkeer weens droogte, gronderosie, en/of oorbeweiding is dikwels een of meer van die redes. Dit is dan ook nie onvanpas om daaraan te dink as ‘n “reddingsplant” nie, want wat sou daar gegroei het in plek van driedoring, en gee ‘n boskasie daarvan nie kans vir ander plante om as’t ware terug te keer nie, deurdat toegang vir diere beperk word?

Meganiese verwydering van driedoring sal waarskynlik onprakties wees, al is dit dan net weens hoë koste. Chemiese beheer met onkruiddoders is sekerlik die mees ekonomiese manier van beheer wat tyd en koste betref. Met onkruiddoders behoort ‘n ewe groot oorweging die impak daarvan op ander plantsoorte te wees. Daar is onkruiddoders wat tussen bome/struike en grasse onderskei wat beheer betref, maar daar is in meeste gevalle nie fyner onderskeiding by boom-/struikdoders en grasdoders nie, m.a.w. ‘n boom-/struikdoder sal waarskynlik alle bome en struike, asook, kruidagtige plante, tot ‘n mindere of meerdere mate beskadig. Een manier om onkruiddoder-selektiwiteit te verkry of te verbeter is om dit so toe te dien dat die uitwerking soveel as moontlik tot die teikenplant beperk word – byvoorbeeld, strooi korrels van die onkruiddoderproduk slegs by die stam van die teikenplant, instede van toediening met ‘n vliegtuig, trekkergedrewe- of rugsakspuit.

Klik hier vir foto

Daar is relatief min onkruiddoders vir die beheer van driedoring geregistreer, en wel: tebuthiuron en bromasil (beskikbaar onder verskillende produkname). Dit kan wees dat meer soorte onkruiddoders intussen vir beheer van driedoring geregistreer is – kontak u naaste onkruiddoderhandelaar, en hou streng by die voorskrifte op die produk-etiket.

Ekself sal ‘n digte stand driedoring nie probeer “uitroei” nie, maar dalk slegs “uitdun”, aangesien die plant wel waarde het, soos om gronderosie te beperk. Dit is nou wel nie ‘n gesogte weiplant nie, maar dra by tot ‘n mikro-omgewing wat bevorderlik is vir die vestiging van meer gewensde plantsoorte in die natuurlike proses van plant-suksessie.

* Dr. Charlie Reinhardt is dekaan van die Villa Academy, buitengewone professor in onkruidwetenskap aan die Universiteit van Pretoria, en buitengewone professor in die Departement Agronomie, Stellenbosch Universiteit. Navrae: E-pos: dr.charlie.reinhardt@gmail.com